Hasta la vista! Mijn 5 maanden als student in Madrid - Tim Klijn

Bij aankomst in Madrid gelijk een metrokaart geregeld, wat acht euro per maand kost en waar je gratis mee kan reizen door heel Madrid met elk openbaar vervoersmiddel. Maar met een zware koffer wil ik niet heel Madrid doorreizen met een onbekend metrostelsel, dus maar een Uber geboekt. Alleen… die bleek onvindbaar. Enfin, 25 euro voor een taxi dan maar. Klinkt misschien weinig, is het ook. Ubers kosten geen drol daar in Spanje. 20 minuten naar het centrum om 1 uur ‘s nachts op een zaterdag? Nog geen tientje, kwam ik gelijk het eerste weekend achter, toen ik met mijn nieuwe huisgenoten ging dansen in de dikste club van Madrid, Kapital, met haar zes verdiepingen.

Toen moest het echte leven nog beginnen. De goedkope boodschappen, patatas bravas, 25 graden tot ver in oktober en een strakblauwe hemel 28 van de 30 dagen van de maand. Ik heb tot de kerstvakantie in een zomerjas rondgelopen, waar mijn acht internationale huisgenoten wel zo slim waren een winterjas mee te nemen. Ach, was eigenlijk niet nodig. Best prima temperaturen.

Studeren

Tranquilo, zo kan je CEU San Pablo eigenlijk wel omschrijven. Voor hun dan, want voor de studenten is het begin best stressvol. Mijn volledig uitgepluisde vakken konden gelijk op de schop, want vlak voordat het academisch jaar begint publiceren ze pas de roosters en natuurlijk begon bijna elk vak op dezelfde tijden. Na wat horten en stoten qua inschrijvingen begint ergens half september eindelijk het normale studeren. Het bleek alleen heel anders te zijn dan ik had verwacht. Geen vijf keer per week uit, amper naar colleges gaan en lang leve de lol. Er moest gebikkeld worden. Elke week deadlines, huiswerk en een 80% verplichte aanwezigheid. Structuur. Maar een private universiteit levert ook wat anders op. Vakkennis. Gepassioneerde docenten. Ik stond voor het eerst in misschien wel 15 jaar zonder kreunen en steunen om 7 uur ‘s ochtends op om naar de les te gaan, en heb hogere cijfers dan ooit gehaald.

Studentenleven

Maar als ik niet vijf keer per week uitging, wat deed ik dan wel? Regelmatig een biertje doen met medestudenten bij een van de vele 100 Montaditos, waar je halve liters voor 2 euro kan krijgen. Picknicken, Karaoke, Bowlen, Rolschaatsen, Daten (Madrid is een goudmijn voor de single man), uiteten in een van de vele goedkope restaurantjes en de Nederlandse eer hooghouden bij het wekelijkse bierpongtoernooi, zijn enkele van de activiteiten die ik voornamelijk met mijn internationale vrienden deed, die ik over hield aan de Introweek.

Ik wil terug

Ik kijk terug op mijn tijd in Madrid met een mooi gevoel. Ik type dit nu in de regen en kou in Nederland, waar ik Madrid op 31 januari verliet met zon en 18 graden. Mijn Spaans is niet heel erg verbeterd, maar de Spaanse levensstijl heb ik mij wel eigen gemaakt. Als ik zou kunnen zou ik direct teruggaan naar 31 augustus om 4 uur ’s nachts, om het allemaal nogmaals mee te maken. Gracias, Madrid.