Parijs, de stad van de liefde, maar nog véél meer! – I. vd Graaf

Eenmaal aangekomen in Parijs, had ik eerst nog lekker de tijd om de stad te verkennen. Het is best groot en kan daarom overweldigend zijn, maar als je het metronetwerk eenmaal een beetje doorhebt, gaat het al snel als jouw stad voelen. Na twee weken de toerist uithangen was het tijd om kennis te maken met de universiteit. Ik kon lopen, dus dat was erg prettig. Belangrijke tip: begin op tijd met het zoeken van een woning! De huur in Parijs is erg hoog en het is nog bijna moeilijker om iets te vinden dan in Amsterdam.

Als je denkt dat de HvA chaotisch is heb je het mis, want Université de Paris overtrof alles. Ondanks dat ik in Nederland al een vakkenpakket had uitgekozen, moest ik in Parijs nog veel zelf uitzoeken. Zo moest ik zelf achter mijn rooster aan en ben ik van één vak geswitcht. Wees dus flexibel, maar laat je ook niet afschrikken hierdoor! Als je eenmaal om hulp vroeg, was iedereen erg behulpzaam. Overigens was dit zelf regelen wel leerzaam; ik leerde snel de universiteit en de manier van lesgeven kennen. Dit was vrij schools. Je zat in klaslokalen met ongeveer 20 à 30 anderen. Dit was een mix van Franse studenten en Erasmusstudenten, wat super leuk was! Je moest veel in groepjes samenwerken en presenteren, waardoor je altijd praktisch bezig was. Ik vond het grappig om te zien hoe Fransen en andere internationale studenten dingen aanpakken. (Gelukkig) waren al mijn vakken in het Engels. Het niveau was goed te doen, vooral omdat de Fransen niet altijd even sterk zijn in Engels. Er werd door de docenten nauwelijks gewerkt met Powerpoints. Het meeste werd gewoon verteld of op het bord geschreven, vrij ‘old school’ dus. Daar moest ik in het begin wel aan wennen, omdat je dus niet zomaar alles kunt terugvinden op bijvoorbeeld BrightSpace, maar omdat het zo anders was vond het ik het juist ook erg leuk. Er heerst een vooroordeel dat de scholen en universiteiten in Frankrijk streng zijn, maar het was juist allemaal redelijk losjes, wat mij wel beviel. De docenten waren heel aardig, wisten wie ik was en betrokken mij (en de andere Erasmusstudenten) goed. Je bent dus zeker geen nummer en krijgt altijd de nodige hulp als je iets niet snapt. Het was kleinschalig, wat in zo’n grote stad erg prettig is.

Ik had per week ongeveer 13 tot 15 contacturen en hoefde daarbuiten niet enorm veel te doen. Dit zorgde ervoor dat ik lekker veel vrije tijd had! Ondanks dat Parijs een dure stad is, heb ik ervoor gekozen om er niet te gaan werken. Ik wilde alles uit mijn tijd halen en dat is heel goed gelukt! Ik raad aan om in het begin naar zo veel mogelijk Erasmusevenementen te gaan (je kan deelnemen in Facebook- en WhatsAppgroepen). Dit zijn picknicks, stadtours, feesten en nog meer. Ik heb hier in mijn eerste week een paar mensen ontmoet, die ook weer andere mensen hadden leren kennen in Parijs. Zo ontstond er een grote vriendengroep met meer dan zes verschillende nationaliteiten. Hier heb ik bijna elke dag wel mee gestudeerd, gechilld in een park, een museum bezocht of gegeten. En oh ja, ik liep twee keer per week hard langs de Seine, dat was genieten! Verder heb ik geprobeerd zo veel mogelijk van de stad te zien, door in de weekenden de metro te pakken naar een willekeurig station. Dan kwam ik vaak op de leukste plekjes uit die niet zo bekend zijn voor toeristen. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik alles uit mijn Parijs-avontuur heb gehaald en ik zou iedereen hetzelfde aanraden!