Mijn exchange naar Oxford - Nicky Koppert

Begin september vertrok ik naar Engeland. Na maandenlang plannen was ik superblij dat het eindelijk zover was. Met een paar andere studenten, die ik via Spareroom heb ontmoet, hebben we een mooi huis kunnen huren vlakbij de universiteit. We hadden allemaal hartstikke veel zin om elkaar te ontmoeten en samen de stad te ontdekken. De lessen startten pas eind september, dus ik heb een paar weken de tijd gehad om te wennen aan m’n nieuwe leven en vast wat nieuwe mensen te ontmoeten voordat de lessen begonnen.

Op Oxford Brookes kon ik vier losse vakken kiezen. Hiervan waren er drie uit de opleiding Communication, Media, and Culture (CMC) en één uit English. Ik kon zelf m’n rooster samenstellen, wat wel een behoorlijke puzzel was. Ik moest namelijk niet alleen rekening houden met de lesroosters, maar ook hoe graag ik een bepaald vak wilde volgen, welk niveau het vak was en of het ook kon in combinatie met de andere vakken die ik al op de HvA had gevolgd.

M’n vakken waren allemaal rondom journalistiek en creatief schrijven, en ik heb superveel geleerd tijdens m’n lessen. Er werd tijdens de lessen vaak gefocust op de BBC, wat er ook voor zorgt dat de manier waarop je kijkt naar het Nederlandse nieuws (NOS, RTL) verandert. Verder is Engeland een heel multicultureel land, waar mensen van over de hele wereld naartoe komen om hun hele studie of een deel van hun studie te doen. Je hebt dus niet alleen veel te maken met de Britse cultuur, maar ook met andere culturen uit Azië, Amerika, Afrika en andere landen uit de Commonwealth.

Ik woonde samen met een andere internationale student uit Australië die ook naar Oxford Brookes ging, een Britse student van Brookes en een Oxford University graduate uit Wales. We hadden een groot huis gehuurd waar we vaak met z’n allen aten of films keken. Ondanks dat het een heel gedoe was om dit huis voor elkaar te krijgen, was dit veel beter dan de studentenaccommodatie van de universiteit. Ook hebben we gewoon heel veel geluk gehad met elkaar en zijn we in de paar maanden dat we samen hebben gewoond een hechte vriendengroep geworden.

Het is mij opgevallen dat Britten heel erg sociaal zijn en dat het heel makkelijk is om een praatje te maken op straat. Wanneer je staat te wachten op de pinautomaat bij een restaurant, is de kans groot dat je binnen een paar minuten al uitgebreid staat te praten met de waiter over je studie. Zulke zelfde situaties gebeurden wanneer we op een van de vele pub crawls gingen, waar we begonnen met een groep van zes, wat uiteindelijk uitgroeide tot een groep van twintig omdat je overal nieuwe mensen ontmoette.

Omdat één van m’n huisgenootjes gestudeerd had aan Oxford University, had zij voor mij en ons andere internationale huisgenootje geregeld dat wij met haar meekonden naar een van de formal dinners op haar oude college, Balliol College. Hier hebben we gegeten in een zaal die recht uit Harry Potter kwam en hebben we daarna het universiteitsdrankje gedronken in hun eigen bar.

Kortom, ik ben heel erg dankbaar voor de tijd die ik heb doorgebracht in Oxford, de mensen die ik daar heb ontmoet en de unieke dingen die ik daar mee heb mogen maken. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan!