La cuidad de oportunidad - Jan van der Wal

Aangekomen op de school voelde ik meteen aan alles dat het anders was dan de HvA. Het begon met de introductiedag, waarop we met bussen naar een reusachtige campus buiten de stad werden gebracht. Hier kregen we ieder een totebag vol met goodies, een T-shirt en een geplastificeerde kaart aan een keycoard met onze naam erop. Tijdens de introductie werd al gauw duidelijk dat het hier ging om een katholieke school. De priester kwam zelfs langs om het belang van het geloof te prediken. We hadden les op een kleine faculteit in Moncloa (de universiteitenbuurt van Madrid). Dit was een nieuw gebouw dat in de tweede week werd geopend door de burgemeester in het bijzijn van verschillende media. Omdat het zo’n kleine faculteit was, kende iedereen elkaar. Dit zorgde voor een prettige en open sfeer, waardoor je echt onderdeel was van de school. Eén keer kwam een leraar niet opdagen, waarna een invallende lerares aangaf dat het haar speet, maar dat de koning hem nodig had en dat hij de koning niet in de steek kon laten. Dat soort dingen zou je niet zo snel meemaken op de HvA.

In Madrid heb ik uitsluitend vakken gevolgd die te maken hadden met reclame. Ik heb veel praktische opdrachten gedaan en de leraren hadden hun lesstof efficiënt voorbereid. Zo heb ik aan veel verschillende projecten gewerkt, een persoonlijk portfolio, een eigen innovatieve start-up, verschillende campagnes, en een fictief eigen communicatiebureau. De leraren hadden indrukwekkende cv’s en haalde veelal voorbeelden aan uit hun eigen professionele carrière. Dit maakte de lessen erg interessant en hierdoor voelde het soms meer als een masterclass dan een les. Zo kreeg ik les van een man die meerdere internationaal winnende campagnes had bedacht, iemand die vijftien jaar als artdirector werkt voor El Corte Íngles en een andere leraar die tien jaar voor Samsung heeft gewerkt. Op de universiteit hadden we een kantine waar ik vaak een ‘Menu del Dia’ haalde. Hierbij kreeg je een menu van €6,50 bestaande uit drie gangen, een drankje en een broodje. Het menu was erg uiteenlopend: van typische Spaanse gerechten zoals Paella, Cocido madrileño en Pulpo a Feira, tot zwaardvis, macaroni en spareribs. Het eten was van hoge kwaliteit en het was elke dag weer een verassing wat de mogelijkheden waren.

Ik woonde samen met acht anderen in het centrum van Madrid. Tegenover het metrostation Tribunal. De buurt was erg veilig en schoon en binnen tien minuten kon ik al in het centrum van de stad zijn. Ik trok veel op met mijn huisgenoten en we gingen vaak samen uiteten, naar feesten of het park. Tijdens mijn tijd in Spanje heb ik het hele land doorgereisd. Zo ben ik in Vitoria, Bilbao, Burgos, San Sebastian, Cuenca, Toledo, Segovia, Salamanca, Malaga, Granada, Cadiz en Sevilla geweest. Madrid ligt in het midden van het land en het is vrij makkelijk en goedkoop om met de trein of de bus naar een andere stad te gaan. Daarnaast zijn er verschillende (studenten)organisaties die goedkope reizen aanbieden. Het was vrij makkelijk om vrienden te maken in Madrid. Aan het begin ging ik een paar keer alleen naar sociale events om zo aanspraak te krijgen. Vervolgens leer je mensen kennen en gaat het vrij snel. Daarnaast had ik vrienden via mijn universiteit, verschillende uitgaansavonden en natuurlijk mijn huisgenoten. Het sociale leven in Madrid is sowieso makkelijker omdat het altijd tot laat druk is op straat, en buiten de deur eten relatief goedkoop is. Daarnaast is er altijd iets te doen in Madrid. Ik raad het iedereen aan om een Erasmus te doen in Madrid. Je zult je nooit vervelen, je maakt vrienden voor het leven en het is een geweldige stad om te leven.